ژئوممبران به عنوان ماده ضد نشت، مشکلات قابل توجهی نیز دارد. اول از همه، مقاومت مکانیکی ژئوممبرانهای پلاستیکی و آسفالتی معمولی زیاد نیست و به راحتی میشکند. اگر در طول ساخت آسیب ببیند یا کیفیت فیلم تولیدی خوب نباشد (وجود نقص، سوراخ و غیره) باعث نشت میشود؛ دوم، ساختار ضد نشت ژئوممبران ممکن است به دلیل فشار گاز یا مایع زیر غشاء شناور شود، یا ممکن است به دلیل نحوه چیدمان غیرمنطقی سطح غشاء باعث رانش زمین شود. سوم، اگر ژئوممبرانی که به راحتی در دمای پایین ترک میخورد در مناطق سردسیر استفاده شود، عملکرد ضد نشت آن از بین میرود؛ چهارم، ژئوممبرانهای معمولی مقاومت ضعیفی در برابر اشعه ماوراء بنفش دارند و در صورت قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور مستقیم خورشید در طول حمل و نقل، انبارداری، ساخت و بهرهبرداری، مستعد فرسودگی هستند. علاوه بر این، به راحتی توسط جوندگان گزیده شده و توسط نیها سوراخ میشوند. به دلایل فوق، اگرچه ژئوممبران یک ماده ضد نشت ایدهآل است، اما کلید دستیابی به نتایج مورد انتظار در انتخاب صحیح انواع پلیمر، طراحی معقول و ساخت دقیق نهفته است.
بنابراین، هنگام استفاده از ژئوممبران ضد نشت، الزامات اساسی زیر باید برای کیفیت و عملکرد ژئوممبران مطرح شود:
(1) از استحکام کششی کافی برخوردار باشد، بتواند در طول ساخت و نصب، تنش کششی را تحمل کند و در طول دوره بهره برداری تحت فشار آب آسیب نبیند، به خصوص هنگامی که فونداسیون به شدت تغییر شکل داده باشد، به دلیل تغییر شکل بیش از حد، باعث شکست برشی و کششی نشود.
(2) تحت شرایط کاربرد طراحی، عمر مفید به اندازه کافی طولانی داشته باشد که حداقل باید با عمر طراحی ساختمان مطابقت داشته باشد، یعنی مقاومت آن به دلیل فرسودگی در این دوره به کمتر از مقدار مجاز طراحی کاهش نیابد.
(3) هنگام استفاده در محیطهای مایع خورنده، باید مقاومت کافی در برابر حمله شیمیایی داشته باشد.
زمان ارسال: ۲۴ دسامبر ۲۰۲۴
